బొజ్జ గణపతి

నా చిత్తూర్ జ్ఞాపకాలు లో మరొకటి . బయటనుంచి అరుపులు ,కేకలు.నిద్రలో ఉన్నానేమో ఉలిక్కిపడి లేచాను ,టైం చూస్తే ఉదయం ఎడుగంటలూ ఆరోజు ఆదివారం స్కూల్ లేదు .బయటికి వచ్చి చూసేను .అప్పటికే అమ్మ గేటు లో నుంచుని వుంది.పక్కింటి సుబ్రహ్మణ్యం తన ఇద్దరి బార్యలని రోకలిబండ తో తన్నుతున్నాడు ,మద్డ్యలో వాళ్ళకున్న పొడవాటి కురులను మెలిపెట్టి నేలకేసి కొడుతున్నాడు .చుట్టూ జనం బొమ్మల్లా చూస్తున్నారు .అమ్మ కోపాన్ని ఆపుకోలేకపోయింది .అపూ !వాళ్ళమీద చెయ్య పడిందా మర్యాదగా వుండదు ,అనిఅరచింది .సుబ్రమణ్యం కూడా షాక్! రోకలిబడని పడేసి ఇంట్టిలోకి వెళ్లి తలుపు వేసుకున్నడు .చట్టువున్నవారు అమ్మని అభినందిన్చేరు .రోజ్జుఇదే గొడవ అమ్మకూడా పట్టించుకునేది కాదు మనకెందుకులే అనుకునేది ,ఆరోజు మాత్రం అదేబ్బలకి వారు బతకరేమో అని వారి విషయంలో కల్పించుకుంది అమ్మాంటే అచుట్టుపక్కల గౌరవం ఆఫీసర్ గారి వైఫ్ గ అందరు రెస్పెక్ట్ ఇచ్చేవాళ్ళు . సుబ్రమణ్యం వాళ్ళుమాపక్క ఇంటిలోవుండేవారు ,వారిది పెద్ద లోగిలి ఇల్లు ,కంపౌండ్లోనే పది మగ్గలదాకవుందేవి .చీరలు నేస్తవుండేవారు ,పీలగాపోట్టిగా తెల్లగావుండే సుబ్రమన్యంకి బార్య నలుగురు ఆడపిల్లలు ఒక మగపిల్లవాడు .బార్య మంచి హైటు మొకల్లవరకువుందే పొడవాటి కురులు, చెల్లెలు సరోజ ఇంక అందంగా వుంటుంది .ఈ పొట్టి హీరో మరదలినిఇష్టామంట ,నాకు !మీ చెల్లి ని ఇచ్చి పెల్లిచేయ్యండి లేకపోతే చచిపోతనని అనేవాడట !అలబార్యని హింసించేవాడు.నిజంగానే రొండు సార్లుఎట్టేమ్ప్ట్ చెస్తే దానితో ఆమె బయపడి పేరెంట్స్ ని చెల్లి ని బతిమాలి మంగల్యాన్ని రక్షించమని కోరిందంతా .వాళ్ళు ఒప్పుకోలేదు చివరికి ఎలాగైతేనేమి వప్పిచింది . తన కా పురాన్ని షేర్ చెయ్యలంటే ఎవరికిఇష్టం వున్నటుంది ,అది సొంత చెల్లితో !సరోజకి కష్టాలు ప్రారంబం ,అక్క సరిగ్గా తిండి పెట్టెకాదంట మాటలతో చేతలతో బాగా బాద పెట్తేదాంత .సరోజ కి ఒక బాబు పుట్టెడు కష్టాలు ఇంక ఎక్కువయ్యంత.సరోజతో మాట్లాడేవారే లేరు చుట్టుపక్కలఎవరితోను మాట్లాడనిచ్చేదికదంతా .బాధలు బరించలేక సరోజ ఎదురు తిరగడం మొదలుపెట్టింది .రోజు యుద్ధం అగోదవతో ఇద్దరినీ కొట్టడం మొదలు పెట్టేడు . వల్లామ్మయలు గీత లతా నాస్నేహితులు వాళ్ళతో ఆడుకుంటూ వుండేదాన్ని వాళ్ళింటిలో మగ్గాలమీదే నేస్తూవుంటే నాకుఅచ్చర్యంగా వుండేది !మగ్గాలు కాలిగా వున్నపుడు నెను ట్రై చేసేదాన్ని చాలకష్టంగా వుఉండేది .సరోజ కొడుకు మూడేళ్ళ వాడు ముద్దుగా బొద్దుగా చేరు బొజ్జతో వుఉండేవాడు .వాడంటే నాకు చాల ఇష్టం ,అసలు పిల్లలంటేనే నాకు ఇష్టం నావయసు ఎనిమిది , కాని పెద్దదని లాగ ఇంటి పక్క పిల్లలందరినీ అందరిని ఆదిచ్చేదాన్ని .గణపతిని మాఇంట్లో బొజ్జ గణపతి అని పిలిచేవాళ్ళం సరోజ కొడుకుఅని ఎవరు ఎతుకునేవారు కాదు .సరోజబాధలని అమ్మతో షేర్ చేసు కునేది .నెను ఎక్కువ గణపతి తోనే ఆడుకునేదాన్ని .అక్కాచెల్లెలు మంచి ముడ్లో వున్నప్పుడు వారి వంటకాలని మాకు పంపిస్తవుందేవాళ్ళు .మేము పక్క కృష్ణ జిల్లవాళ్ళం .వారి మునగాకు పోల్లింపువిత్ వేరుసేనగాపొడి ,పప్పు మునగాకు ,అవిసకు పోల్లింపు ఇలా రక రకరకాల వంటకాల వంటకాలు ఇస్తూ న్దేవాళ్ళు .మేము తినలేకపోయేవాళ్ళం .బొజ్జ గణపతి మాత్రం అన్ని తినేవాడు చిరు బొజ్జ తో షర్టులేకుండా తిరుగుతుండేవాడు .ఇంట్లో గొడవజరిగినపుడు మాత్రం బిక్కమోహంవేసుకుని చూసేవాడు .సంవత్సరం తరువతనన్నగారికి బదిలీ మీద కొవ్వూరు వేల్లిపోయీము .వచ్చేస్తుంటే అందరుబాధపడ్డారు . ముఖ్యంగా సరోజ తనకిదైర్యాన్ని ఇచ్చే వారు వేల్లిపోతున్నారని బాధపడింది .నేను గణపతిని వదలివేల్లతకి బాదపద్దను . . అయిదు ఏళ్ళ తరవాత పనిమీద , నాన్నగారి ఆఫీసు వాళ్ళు మా ఇంటికి వచ్చేరు .వాళ్ళు మా ఇంటి దగ్గరే ఉండేవారు ,అమ్మ !గణపతి వాళ్ళు ఎలా వున్నరు అని అడిగింది .ఇంకెక్కడి గణపతి ,మీరు వచ్చేసిన సంవస్తరం తరువాత ఒక తెల్లవారు జమున సరోజ ,గణపతి వారి ఇంటి పెరట్లో వున్నా బావి లో కన్పించారు !అని చెప్పేరు .అందరం షాక్ !

నా గుండె జారిన రోజు-2

ట్యూషన్ కి వెళ్ళాను అన్నాను.మా అమ్మ ట్యూషన్ టీచర్ కి స్వీట్స్ తీసుకుని వెళ్ళమని అన్నది .స్వీట్స్ ఇచ్చేసి ఆవిడ దగ్గర పెర్మిషన్ తీసుకుని వచ్చేద్దామని వెళ్లాను .మా టీచర్ బర్త్ డే విషెస్ లెక్కల పుస్తకం తీయమంది .ఎగ్జామ్స్ వున్నాయి కాబట్టి తప్పదుఅన్నది.నా ఆనందం అంతా ఒక్కసారే ఎగిరిపోయింది.
బలవంతాన బుక్ తీశాను ,దూరంగా కొండ మీద నుంచి మురుగన్ స్వామి గుడినుంచి పాటలు వినిపిస్తున్నాయి .అక్కడ పారిజాతం పూల చెట్టు వుంటుంది ,అక్కడ కుప్పలుగా పూలు రాలి పది వుంటాయి .వాటిని ఏరుకుని ఆడుకోవడం నాకు చాల ఇష్టం .అందుకే ముఖ్యంగా గుడి కి వెళ్ళేదాన్ని .
నా ఆలోచనలన్నీ గుడి చుట్టూనే తిరుగుతున్నాయి ...ఎప్పుడేపుడుపుస్తకం మూసి ఇంటికి వెళ్తానా అని...టీచర్ మీద చాల కోపంగా వుంది ,ఎలనైతేనేం ట్యూషన్ అయ్యిందనిపించాను .నేను బయలుదేరబోతుండగా టీచర్గారు నాకో ప్యాకెట్ అందించారు ..నాకు ఆశ్చర్యం అక్కడే గబగబా విప్పి చూసాను ,ఆలివ్ గ్రీన్ గోల్డ్ కలర్ అంచు వున్నా ఇంకు పెన్ను ,పెన్సిల్ ఎరైసేర్ ,స్కేల్ ....నేను గాల్లో తెలిపోయాను ,అప్పటిలో ఐదులోకి వస్తే కాని పెన్ ఇచ్చేవారు కాదు ,నేనేమో నాలుగాయే ,నాకంటూ స్వంత పెన్ రావడం ...అబ్బో ఎంత ఆనందమో ....పదేపదే చూసుకున్నాను ..అప్పటివరకు ఆవిడ మీదున్న కోపం ఎగిరిపోయింది.ముందు అక్కవాళ్ళకి చూపించాలి ,థాంక్స్ కూడా చెప్పలేదు ,ఒకటే పరుగు ...ఇంటికేసి ,ట్యూషన్ నుండి కొంత దూరం నడిచి మలుపు తిరిగాను ,ఒక్కసారి మళ్లిపెన్ చూడాలి అనిపించింది ,అప్పుడే చీకటి అలుముకుంటుంది ,బాగ్ నుండి పెన్ తీసి చూసుకుంటున్నాను ,చేతినుండి పెన్ జర్రున జారి పడింది ,నేను కిందకి చుస్తే నేను నిలబడి వున్నది బండరాళ్ళు పరిచి వున్నా డ్రైనేజి ,రాయికి రాయికి మద్య చిన్న సందు ,ఆ సందులోకి నా పెన్ జారిపోయింది .....పెన్ కాదు నా గుండె జారిపోయింది ,చాలాసేపు తొంగి చూసాను ఎక్కడ జాడలేదు ......కళ్ళ లో నీటితో బరువెక్కిన గుండె తో ఇంటికి బయలుదేరాను ....అటు గుడికి చెడ్డాను ..ఇటు పెన్ను దక్కిన్చుకోలేకపోయాను ,కాని ఇంట్లో వాళ్ళతో మాత్రం పోయిన నా పెన్ గురించి వర్ణించి వర్ణించి చెప్పి తృప్తి పడ్డాను .ఆ రోజు మొదలు నేను ట్యూషన్ కి వెళ్ళేప్పుడు వచ్చేప్పుడు ప్రతిరోజు పెన్ పడ్డ చోటు బండల మద్యలోకి చూసి వెళ్ళేదాన్ని ,ఎప్పటికైనా కనిపిస్తుదేమోనని ...

నా గుండె జారిన రోజు -1

నాన్న గారి ఉద్యోగ రీత్యా చిత్తూర్లో ఉన్నాము .అది అక్టోబరు .స్కూలు నుండి ఇంటికి వచ్చాను.చాలాఆనందంగా ఉన్నాను.ఎందుకంటే ఆ రోజు నా పుట్టినరోజు .స్కూల్లో అందరికి చాక్లెట్లు పంచేసరికి పిల్లలంతా నా చుట్టూ తిరుగుతూ వి.ఐ.పి లా ట్రీట్ చేసారు .ఆ ఆనందం నుండి తెరుకునేలోపే ఇంటికి వచ్చేసా . ఆ రోజుకి ప్రై వేటు డుమ్మా కొడదామనుకున్నా కాని అమ్మ మాత్రం ప్రై వేటు నుండి వచ్చినాకే గుడి కి వేల్దామంది.అది నాకెంతో ఇష్టమైన గుడి . ఇంటికి దగ్గర లోనే కొండ మీద మురుగన్ స్వామి గుడి ఉండేది . ప్రతి పండగకీ ఇంట్లోవారందరం తప్పకుండా దర్సిస్తాం ఆ గుడిని.మేమే కాదు ఆ గుడి మా ఊర్లోనే చాలా ఫేమస్ .

ఇంకా వుంది

నేను ఇప్పుడే కళ్లు తెరిచాను

ఈ బ్లాగ్ లోకంలో కళ్లు విప్పి మీ అందరిని చూసాను ...నన్ను అప్పుడప్పుడు పలకరించండి ,mఈకు ఉంగా ఉంగా అంటూ కబుర్లు చెప్తాను.